Jak pewnie śledzicie bloga to wiecie że zakupiłem ostatnio Gęś. No i coś trzeba było wymyślić na gęsie wnętrzności czyli podroby. Za mało na Gęsie pipki, wątróbka też jedna, niewielka. Postanowiłem więc ugotować na nich zupę. Pierwsze skojarzenie z zupą na piątej ćwiartce? Oczywiście Krupnik. Zacząłem wertować swoją bibliotekę w poszukiwaniu inspiracji, wszak krupników u Nas jest kilka. W książce H. Szymanderskiej „Kuchnia Polska potrawy regionalne” natrafiłem na przepis z polskich gór na Krupnik na jaglance z wędzonką i śliwkami. Postanowiłem go lekko zmodyfikować i jak zwykle mój instynkt kucharza mnie nie zawiódł. Smak podrobów z gęsi wraz wędzoną śliwką, szałwią i lubczykiem jest obłędny! Musicie spróbować takiego krupniku!

Krupnik po góralsku z gęsiną i kaszą jaglaną

• Podroby z jednej gęsi
• Kawałek gęsiego korpusu lub skrzydło
• 30 dag ziemniaków
• 10 dag wędzonej śliwki
• 20 dag kaszy jaglanej
• 1 marchew, por, seler i pietruszka 2 cebulę
• Garść suszonych grzybów
• Szałwia, lubczyk suszony, liść laurowy, ziele angielskie
• Natka pietruszki i nasiona dzikiej Marchwi
• Sól i pieprz

Przepis na krupnik jest prosty. Na gotującą się wodę wrzucamy obmyte podroby i korpus. Dodajemy ziele i liścia oraz suszony lubczyk i opaloną cebulę. Dokładamy również śliwki i suszone grzyby. Wywar z tych produktów dobrze jest pogotować ok 1,5h na niewielkim ogniu. W tym czasie możemy pokroić wszystkie warzywa w kostkę. Po ugotowaniu wywaru wyciągamy korpus, jeśli chcemy podroby można zostawić;) Ktoś trafi smakowitego kąska w postaci serduszka czy żołądka. Dodajemy wszystkie warzywa z wyjątkiem ziemniaka. Gotujemy całość ok 30 min i dokładamy kaszę jaglaną i właśnie wcześniej odłożoną ziemniaczaną kostkę, warto w tym miejscu posolić zupę odrobinę aby ziemniak nie był jałowy. Gdy pyra i kasza zmiękną można powiedzieć, że krupnik jest gotowy. Na sam koniec doprawiamy zsiekaną pietruszką i szałwią oraz solą i pieprzem. Ja swoją zupę doprawiłem jeszcze nasionami dzikiej marchwi które genialne do krupnika pasują!

Tak jak pisałem wcześniej krupników jest w Polsce wiele. Niegdyś zwykło się gotować kaszę oddzielnie i zalewać ją wywarem na stole. Ja jednak lubię ten smak który kasza nadaje Krupnikowi dlatego zwykle przyrządzam ją już w zupie. W tradycji kuchni świętokrzyskiej nie natrafiłem na ślady po krupniku jednak w bliskim nam mazowieckim pojawia się on bardzo często. Jak większość popularnych polskich przepisów krupnik była to zupa biedoty gotowana na kościach lub resztkach.

To prosta pyszna i polska tradycyjna potrawa która na szkolnych stołówkach wywoływała wielkie kontrowersje. Jednią ją kochali inni bledli na jej widok. Ja jednak zapewniam, że prawidłowo zrobiony krupnik zachwyci Waszych gości. Lubicie Krupnik? W Waszych domach się go przyrządzało?;)